Zonet kreeg ik een friend request van een zekere Bart D. Niets bijzonders, ware het niet dat ik deze naam herkende. Als de echte naam van mijn internettrol uit het langvervlogen jaar 2006. Hij vond mijn artikels – vooral de reeks ‘Vrouwen en porno’ – blijkbaar waardeloos. Niet dat hij de enige was die daar niets van moest weten. Martine Tanghe noemde het ooit als voorbeeld van wat ze vooral niet wilde lezen in HUMO. (Je moet weten dat ik als kind ooit bij haar heb aangebeld om een handtekening te vragen, dus ja, dat deed pijn.) Eigenlijk raakt alle kritiek me. Ik wilde een ernstige journalist zijn en hoewel mensen mijn onderwerpen, zoals seks en relaties, vaak te min vonden – waardoor ik mezelf ook dikwijls te min heb gevonden – heb ik al mijn onderwerpen altijd serieus genomen. Maar mijn internettrol dus. Ik ontmaskerde hem 17 jaar geleden al en schreef er onderstaand stukje over. Misschien herinnert hij zich al die lelijke woorden niet meer. Ik wel.

Donderdag, 2 februari 2006.

Kijk, dit krijg ik dan af en toe op mijn bord, op een dating site waar ik soms naartoe surf om mensen te zoeken voor interviews. Als bijkomende zoekmachine, naast het via via via circuit. In dit geval ben ik bezig aan een reportage over mensen die hun partner hebben vergeven voor zijn/haar ontrouw en die ondanks alles toch hebben beslist om samen verder te gaan. Ik heb een berichtje geplaatst op het forum ‘Slippertje vergeven?’. Het woord slippertje gebruik ik om de aandacht te trekken. Ik weet ook wel dat ontrouw niet te banaliseren valt.

Het forum is publiek. Je kan een onderwerp toevoegen en mensen mogen dan reageren. Iedereen kan meelezen, maar op de op de site heb je ook zogenaamde pop-ups, berichten rechtstreeks aan jou gericht zijn. Ik had nog maar net mijn onderwerp op het forum geplaatst, of ik zag dat ik een paar pop-ups had. Van een zekere De Fenix. Een ongeduldig type – lees maar mee.

De Fenix 14:12 uur: Fuck off, journaille!

De Fenix 14:13 uur: Leer eerst schrijven.

De Fenix 14:15 uur: Je artikelenreeks “vrouwen en porno” was ZO beschamend slecht, dat ik het niet kan begrijpen dat je geen carriërewending overweegt. 🙂

De Fenix 14:25 uur: Moet je niet antwoorden?  🙂

De Fenix 14:30 uur: Lees gerust eerst eens al mijn comments, en vraag je dan af wie ik ben.. 🙂

De Fenix 14:30 uur: Misschien ken je me wel, tuttemieke.

‘Misschien ken je me wel, tuttemieke.’ Zou dat een dreigement zijn? Ik ga naar het openbare forum, dat iedereen kan meelezen, om te kijken over welke comments De Fenix het heeft. Nog meer gescheld.

De Fenix: Zou je niet eerst eens leren schrijven voor je weer een van je sensationele, van de pot gerukte artikeltjes aan HUMO verkoopt, annemieke?

Die vorige serie over vrouwen en porno van je, was het slechts geïnformeerde, meest knullige non-artikel dat er in jaren in de Humo heeft gestaan. Waarom kies je geen ander beroep, mieke?

De Fenix: AMC vindt desnoods haar cheape artikeljes gewoon uit, ZZZZZZ… Dat ze zich hier nog durft vertonen na vorige keer begrijp ik niet. Tijd voo een briefje aan Humo, lijkt mij.

Enfin, ze zal wel weer wat exhibitionisten vinden om een zogezegd taboedoorbrekend, maar in feite geheel op de gniffelende collemannetjes-sfeer van Humo afgestelde hoop onzin te publiceren.

Bah!

Inderdaad, ik ken hem. Denk ik. Toen ik mensen zocht voor een reportage over vrouwen en porno kreeg ik ook al zulke tirades naar mijn hoofd geslingerd. Maar toen kwamen ze van een zekere LaGrange. Misschien gaat het om dezelfde.

Ik besluit te Googlen. Altijd handig als je iets te weten wil komen over iemand, die zoekmachine. Ik typ de zoektermen ‘Fenix’ en ‘LaGrange’ in en duid de optie ‘pagina’s uit België’ aan. Hebbes. Ik kom meteen uit op een gesprek van op het befaamde forum op de dating site. En bedenk hoe vreemd het is, dat losse babbels on line  zo’n eeuwig leven gegund zijn.

De Fenix: Voor mijn volgende nick dacht ik – toegegeven – al aan “The Return of the Son of Lagrange”…

Zoals ik al dacht. De Fenix is eigenlijk LaGrange, die me vroeger al uitschold toen ik een berichtje had geplaatst op het forum.

LaGrange, zo weet ik nog, was eigenlijk een zekere Bart uit Gent. Dat wist ik omdat hij me een bericht had gestuurd met zijn echte achternaam. Helaas kan ik het niet meer opzoeken. Want dat bericht is al lang uit mijn berichtenbox verwijderd. Zo gaat dat, op die site. Ze maken om de zoveel maanden je berichtenbox leeg. Ik vervloek mijn geheugen. Dat ik zijn achternaam ben vergeten. Grrr. Ik herinner me wel dat ik toen ook had gegoogled en dat hij een groepje had. En een of ander vermeldinkje in een of andere popencyclopedie van België.

Ik wil dubbelchecken, honderd procent zeker zijn dat Fenix eigenlijk Bart is. Ik typ ‘Fenix’ en ‘Bart’ in de wonderzoekmachine.

Alweer hebbes. Het eerste resultaat verwijst naar de datingsite. Het is een oud gesprek van op het forum. Een zekere Loper heeft het volgende bericht geplaatst, een gesprek dat hij had met De Fenix.

De Fenix: Mijn naam is De Fenix, dude.

De Fenix: Dat mijn echte naam Bart is, geeft jou NIET het recht om voortdurend de netiquette met voeten te treden.

De Fenix: Je houdt er dan best ook onmiddellijk mee op.

De Fenix: Do I make myself clear?

Loper: blow me

De Fenix: Ok. Je vraagt erom.

De Fenix: De maatregelen zijn getroffen.

De Fenix: Veel plezier met je VOLGENDE profiel

Zoals ik dacht. De Fenix is Bart, best wel een hevig baasje, zo in de virtuele wereld. En voor de volledigheid: De Fenix geeft Loper er nog even van langs op het publieke forum.

De Fenix:

Loper,

als jij er ZELF voor kiest tegenover iedereen duidelijk te maken dat je een onbeschofte, onopgevoede figuur bent, die zich niets aantrekt van de privacy reglementering noch van een de ondertussen al meer dan twee decennia oude “netiquette” (namelijk: in cyberspace spreekt men elkaar aan met de avatar, en niet met de echte naam), dan is dat des te makkelijker voor mij natuurlijk.

Zou De Fenix het erg vinden, als ik zijn echte naam zou kennen? Nu, hij kent mijn naam en maakt heel duidelijk voor wie ik werk en schrijf, en wat hij van mijn artikels vindt. Oneerlijk, vind ik dat, want hij schuilt zich achter een pseudoniem. Terwijl ik geen nickname gebruik, maar gewoon mijn echte initialen, AMC. Tegelijk maakt het mijn ijver om hem op te sporen nog groter. Ook al verlies ik er tijd mee, ik kan het niet laten. Ik moet en zal hem vinden.

Ik lees geboeid verder op het forum. Ik voel me een beetje gekwetst, maar ook wel semi-belangrijk. Een nog grotere tirade. Er mengen zich nog surfers in het debat.

Catherina: Is dat ook zij die het zogenaamde “dossier vrouwen en overspel” heeft geschreven? Ik verwachtte statistisch materiaal, meningen allerhande etc. etc. maar dat was gewoon een getuigenis van één vrouw en had evengoed in de Flair kunnen staan onder de naam “een lezeres vertelt” of zo.

De Fenix: Inderdaad catharina.. daar komt het globaal genomen op neer. En mevrouw hult zich in stilzwijgen, zwelgend in haar pretentie. 🙂

Ik heb zin om te antwoorden, ik moet me echt inhouden. Maar ik doe het niet. Ik weiger. Ik hul me, zoals De Fenix terecht schrijft, in stilte. Een bewonderenswaardige stilte. Omdat hij mijn aandacht niet waard is. Toch kan ik het niet laten verder te lezen.

De Fenix: Eén voor een komen ze hier langs.. Annemieke freelancet voor de humo, die dwaze trut van een Serneels uit de EGO-bijlage van De Morgen..

De enige die we nog missen is die megalomane alcholist van een Wilfried Hendrickx… 🙂

Ik ben dus niet de enige op wie De Fenix het gemunt heeft. Misschien moet ik Katrijn Serneels eens vragen hoe zij het opnam, al dat getier. Of zij even stoïcijns bleef als ik nu. En of ze ook stiekem ging Googlen.

Een zekere An besluit – ongelooflijk maar waar – op het eigenlijke onderwerp van mijn forum te reageren, namelijk ontrouw.

An: Kzal hier eens een bekentenis doen: Ik heb indertijd mijn parnter een virtueel slippertje vergeven en 2 maanden later heb ik hem van ellende buitengegooid omdat ik niet van die achterdocht afgeraakte, ik had het gevoel dat ik hem niet kon vertrouwen. Nah, nu content? 😉

De Fenix: Nee An, ze is NIET content, ze wil je verhaal, om het vervolgens te banaliseren en te herschrijven in de haar kenmerkende infantiele schrijfstijl, en het in Humo te gooien, zogezegd taboedoorbrekend, maar gewoon platte sensatiejournalistiek. Zeg niet dat ik je niet verwittigd heb.

En ik vraag me af, beste De Fenix a.k.a. LaGrange a.k.a. Bart: waarom scheld je mensen anoniem uit? Is dat niet een klein beetje zielig? Nu ja, net zo zielig als ik, die jou probeert te vinden. Maar ik zet door.

Gestalkte wordt stalker. Maar hoe? Toch maar weer even Googlen. Stom dat ik zo weinig weet. Alleen: Bart en Gent. Ik weet dat het hopeloos is, maar ik typ die magere zoektermen toch maar in. Misschien herken ik een achternaam. Ik ben er zeker van dat ik die achternaam zou herkennen, als ik hem zie. Damn. ‘Bart’ in combinatie met ‘Gent’ levert precies 759.000 resultaten op. Ik zie Bart’en aannemers, fotografen, professoren en mensen die een gasthuis runnen. Maar geen muzikant, en al helemaal niets dat naar de datingsite verwijst.

Ik zoek alle berichten die De Fenix heeft geplaatst op het forum en kom te weten dat De Fenix/Bart in een róckgroepje speelt. Klik, klik, klik… Eindelijk! Een bijkomende clue, een verse zoekterm voor mijn gegoogle. Ik typ ‘Bart’, ‘Gent’ en ‘rockgroep’ in en vind – weliswaar pas op de vierde pagina resultaten – een link naar www.belgianmusic.net. Shit. Het gaat over een zekere Bart G. Niet de Bart die ik hoopte te herkennen. Maar… ik kan ook zoeken op http://www.belgianmusic.net. Het zijn meer dan tien resultaten. Ik klik ze een voor een open. Bart Decleer. Bart Van de Velde. Bart Michiels. Het zegt me allemaal niks. Maar ik blijf openklikken.

Ha! Kijk eens aan. Wie staat daar op de 36^ste plaats? Juist ja. Bart D. Woont op dat adres in Gent en dat is zijn telefoonnummer. Gotcha.

Lang leve Google en doorzettingsvermogen! En tijdverlies, ahum. Het is inmiddels vrijdag 3 februari. Maar goed, dat neem ik erbij. En nee, ik word geen echte stalkster. Dan zou ik wel heel dom zijn, om dit zomaar neer te schrijven. Maar het is fijn, om de keuze te hebben. Ik zou het wel kúnnen worden.